De kerkklok slaat
negen. Als de
wekker die ik niet
heb gezet.
Ik ben laat, met
de l van lui.
Kennelijk toe aan
wat uitslaap.
Waar dus, wat
mijn moeder altijd
zegt: het lichaam
veinst niet.
Of mijn kippen,
dralend voor hun
hek, daar ook zo
over denken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten