Met mijn neus
in de boter
gisteravond bij
het Koningsdag-
concert.
Canto Ostinato,
en nog in een
bijzondere, want
pianoloze versie
ook. Waar velen
kriegel worden van
‘al dat gepingel’,
bekruipt mij juist
een soort van trance,
van heerlijke rust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten