Aquarium

Zoonlief heeft

een nieuwe

hobby opgepakt.

Beter gezegd,

neergezet.

Sieraad in zijn

woonkamer.

Boeken zijn

gelezen,

specialisten

geraadpleegd.

Eerst moeten

water en planten

aan elkaar wennen.

Dan mogen

de vissen in zijn

tropisch aquarium.

Passend

Elke ochtend,

iets over zes,

klettert de

krant door

mijn brieven-

bus.

Kort daarna

gaat een auto-

deur open en

weer dicht.

Dan het geluid

van wegrijden.

Van wegzoeven.

Van een

elektrische auto.

Wel passend,

vind ik,

bij de Volkskrant.

 

Zinloze televisie

Prachtige beelden,

aldus Jeroen

Stomphorst in

Studio Sport.

Beelden van een

bus westwaarts

over de A1. In zijn

kielzog een motor

met achterop een

slecht verstaanbare

Joep Schreuder.

Prachtige beelden

inderdaad.

Van zinloze televisie.  

Heerlijke rust

Met mijn neus

in de boter

gisteravond bij

het Koningsdag-

concert.

 Canto Ostinato,

en nog in een

bijzondere, want

pianoloze versie

ook. Waar velen

kriegel worden van

‘al dat gepingel’,

bekruipt mij juist

een soort van trance,

van heerlijke rust.

Gehackt?!

Ik bekijk af en toe

het grafiekje van

het aantal bezoekers

aan mijn site.

Kabbelt meestal

tussen 30 en 80.

Om soms naar

Sherpa-achtige

hoogtes van

200 plus te knallen.

Stemt mij vrolijk,

zou je denken.

Nee, baart mij

zorgen.

Ben ik gehackt?!

Kwartiertje

Het kostte mij

een kletsnat

kil kwartiertje

regen en hagel

schuilend onder

wat struiken,

maar de beloning

was rijkelijk. Een

stoom afblazende

golfbaan. In nevelen

gehulde  boomzomen.

Moerasplassen die

elke bal abrupt

tot stoppen dwongen.   

Botox ontdekt

Nog nooit hing ik

aan haar lippen.

Tot gisteravond.

DWDD was amper

een minuut oud of

daar was ze, haar

opvallende pruillip.

Pose – zoals zo veel

in haar leven –

of opgespoten?

Twitter gaf al snel

antwoord:

‘Halina Reijn heeft

de botox ontdekt.’  

Uit en thuis

Een spitstreinkaartje

wordt duurder.

NS wil meer

dalurenpassagiers.

Rare actie: niemand

reist toch  voor de lol

in de overvolle spits?!

Zullen we allemaal

buiten de spits gaan

reizen?!  

Zijn we weliswaar

voller, maar wel

goedkoper uit en thuis.

Goedheid

Las op kippen-

houdersfora

dat het goed

was om haar

af en toe van

het nest te

dirigeren.

Dus dan doe

ik dat. Niets

dan het beste

voor mijn

broedse kip.

Al maakt haar

vinnigheid in

blik en gedrag

overduidelijk

dat ze niets

moet hebben

van mijn goedheid.

Lekker ontdooid Gé

Mimi Kok is dood.

Kende haar vooral

als Gé Braadslee,

vrouw van Waldo

van Dungen, lees

Sjef van Oekel,

lees Dolf Brouwers.

Die haar, bij elke

diepvriesmaaltijd

die ze hem

voorzette,

complimenteerde

met: ‘Dat heb je weer

lekker ontdooid Gé.’

Avontuur

Er zal wel niemand

zijn van Hello Goodbye,

straks op Schiphol.

Terwijl dochter Fien

een mooi verhaal te

vertellen heeft.

Zes weken gaat ze

naar Zuid-Afrika. Mix

van vrijwilligerswerk

en vakantie.

Spannend avontuur.

Voor haar. En voor ons.

Prooi

Gistermiddag laat

was ik even bij

Albert Heijn. Zelfs

toen nog een

jachterigheid van

jewelste. Auto’s

buiten parkeer-

vakken op de

stoep. Meneren

achter het stuur,

met draaiende

motor, haastig

wachtend op

mevrouwen met

karrevrachten prooi.

Bidden

Geen P&W, kan ik

mee leven. Met

daarna alleen P

trouwens ook.

Samen met Jinek

of Jinek solo wil ik

ook alle kans geven.

Maar avond aan

avond Knevel en

Van de Brink

aangekondigd te

zien worden…

Dat mij dat

bespaard blijft,

daar wil ik zelfs

voor bidden.  

Minder fut

Toeval of niet,

gisteravond,

op de dag dat

ze hun einde

aankondigden

maar weer eens

een hele P&W

uitgekeken.

Best een opgave,

want zoals W

steeds minder fut

kreeg om P&W te

maken, zo kreeg ik

steeds minder fut

om er naar te kijken.

Een tien

Op de Franse school

waar ik vroeger op

zat, hadden wij het

vak ‘recitation’.

Moesten we allerlei

gedichten opzeggen.

Uit ons hoofd. Voor

een cijfer. Zag en

hoorde gisteravond

Joost Prinsen bij de

DWDD drie gedichten

opzeggen. Een tien.

Adieu, Bienvenue

Jaren voelde ik mij

er meer dan thuis.

Was ik er meer dan

welkom. Heerlijke

weken heb ik er

doorgebracht. Er

geleefd als god

in Zuid-Frankrijk.

Tot vandaag.

Vandaag neem ik

afscheid van 3,

Boulevard des

Roses in Issambres.

Adieu, Bienvenue.

Limboachtig laag

Ik ga zo naar

zo’n typisch

Zuid-Frans

marktje. Met

allerlei lekkers

en leuks. Prima

te doen, zo’n

typisch

Zuid-Frans

marktje.

Op zijn tijd, lees

eens per vakantie.

Want de overkap-

pingen van de

kraampjes, wat

hangen ze laag,

limboachtig laag.

Portie puzzel

Hoe verschillend

wil je het hebben?

En dat binnen één

gezin. Mijn moeder?

Mijn broertje?

Gek van puzzels.

Dag in dag uit. In

kranten, bladen,

blaadjes… En ik?

Alleen zaterdag,

de scrypto in de NRC.

Dan heb ik het wel

gehad,

mijn portie puzzel.

Mits goed klaargemaakt

Wie mij ook maar

een beetje kent,

weet dat ik er gek

op ben, op

jakobsschelpen,

coquilles dus in

menukaarttaal.

Mits goed

klaargemaakt

welteverstaan.

Dus wie de 

behoefte voelt

mij te eten te

vragen…

Coquilles, heerlijk.

Mits goed

klaargemaakt!

Meer

Meer strand?

Nee, komt er

niet. Meer

strandtenten?

Nee, komen er

niet!

Meer wegen?

Meer parkeer-

plaatsen? Ook

niet! Toch is en

wordt er hier in

Zuid-Frankrijk

wel meer

gebouwd.

Nog meer!

Steeds meer!

Voor nog meer,

steeds meer

toeristen.

Plaatsnaamborden

Gisteren een

kraakheldere

vlucht

Schiphol-Nice

gehad. Zag elk

dorpje, elke

stad heerlijk

liggen.

Vroeg mij af

waarom nog

geen

citymarketeer

heeft gedacht

aan vanuit de

lucht leesbare

plaatsnaam-

borden. Had ik

kunnen zien

waar ik was.

Lekker stampen

Fransje Timmermansje.

Kinderachtig, maar zo

noem ik hem altijd,

onze minister van BuZa.

Ook gisteren weer bij

P&W.

Want meteen was het

er weer, het beeld van

het kleine menneke  in

de grote mannenwereld.

Het geluid van wat

stampen we lekker!

Eenzaam

Elke keer dat

ik hem zie,

zie ik hem daar

weer staan,

jaren terug, in

de Franse Alpen.  

VVD-er Hans van

Balen. Aan het 

begin van een 

bergpad. Niks 

grijs pak, te 

korte broek, 

te dik lijf. 

Bij lange na nog

niet aan de top 


en toch al


eenzaam.

Massahysterie

Hij doet nooit mee

aan massahysterie.

Dus op de laatste

verkiezingsavond

had hij ook niet

‘minder, minder,

minder’

meegeschreeuwd.

Aldus PVV-er van

het eerste uur

Martin Gaus.

Maar de PVV zelf

gedijt toch alleen

bij massahysterie?!  

Oud/ex

De oud-directeur van

Museum Boymans

en de ex-directeur

van het Filmmuseum,

zo noemt de Volkskrant

ze. Beiden overleden.

Respectievelijk man,

99 geworden en vrouw,

70 geworden.

Maar wat maakt de een

nou oud-en de ander

nou ex-directeur?!

Voornaam

Ik mag graag

sporten. Ook

in gezelschap.

Maar wat ik

helemaal niet

graag mag, maar

deze week toch

weer meemaakte,

is sporten in

gezelschap van

iemand die bij

elke zelfs maar

een beetje misser

zichzelf tot de orde

roept met zijn

eigen voornaam.

Aan het licht

Gewoonlijk niet

meer dan een

bescheiden bordje

aan een zandweg

dat de aanwezigheid

verried van stal

Eurocommerce.

Gisteren wees een

driftig knipperend

gevaarte links- dan

wel rechtsaf de weg.

Tja, zaken komen

aan het licht.  

Eikenprocessierups

De bijna fluweel-

zachte winter, het

voorjaar met

midzomerse trekken,

alles wat groeit en

bloeit dat  nu al volop

groen uit zijn voegen

barst, hij wordt er zo

mogelijk nog blijer

van dan wij. Dus valt

ook hij vroeg dit jaar,

de eikenprocessierups.

De nuchtere Fries

Een training

verstoren.

Een stadionhek

molesteren.

De coach

wegjagen.

Allemaal uit

clubliefde.

Geluk bij een

ongeluk: ze

noemen zich

geen Friezen,

Cambuur-

supporters.

Het cliché van

de nuchtere

Fries blijft dus

overeind.  

Trotse pet

Daar stond-ie,

Joeri Mamchour,

kolonel in het

Oekraïense leger.

Een interview

met de man die

pas nog op

de Krim tegen

de bierkaai vocht.

Zelfde  vaalbruin

leren jack, zelfde

camouflagebroek.

En die pet. Die

bijna schoorsteen

van een trotse pet.