We krijgen het niet te horen, 'Verkeerde keuze'. Nog veel te veel
lange tenen voor het gedicht van Auke Siebe Dirk de Leeuw (15). Winnaar maar
vooral verliezer. En hij niet alleen. De vrijheid toch weer ingeperkt. Verkeerd besluit.
Binnenkort naar Tokyo? Ik
zou smaakpolitieagent Rob Geus vooruitsturen. Want nu de kogelviswet passé is,
mag iedere kok kogelvis klaarmaken. Met alle levensgevaar van dien op
tetrodotoxinevergiftiging.
Rare week. Vol medische perikelen. En dus vol twijfel en
onzekerheid. Een ding is wel duidelijk: mijn o zo broze vader van 86 wil vooral
niemand meer tot last zijn.
Wij willen vooral dat hij de last niet alleen draagt.
Zaterdag opgenomen, mijn vader. Prima verlopen, binnen de omstandigheden.
Tot de uroloog. Met wie we natuurlijk een gesprek mogen over hoe en wat en hoe
nu verder. Vrijdag 4 mei heeft-ie tijd. Vanmiddag maar eens even bij hem langs!
Discussie: wie moet het worden,
de presentator van Zomergasten? Genoemd, soms zelfs aanbevolen worden Van
Nieuwkerk, Pauw, Huys, Polak en Jinek. Zouden mijn keus niet zijn.
Als ik het mocht zeggen: Wim de Bie. Doorleefd en jong van
geest in één.
Mijn vrouw is vandaag jarig. De hele dag. Nee, natuurlijk
verklap ik niet hoe jong ze is. Want dat is ze. Dat was ze. En dat blijft ze. Jong
tot in lengte van jaren. Niet zo gek met zo’n oude man. Die zij dan weer jong
houdt.
Geen bezuiniging zo ingrijpend, of
ik zou er mee kunnen leven. Maar een partij als de SGP naar de mond praten
om bezuinigingsplannen aan een meerderheid te helpen…
Hoe langer ik er
over denk, hoe zekerder ik het weet: dan is ons land echt in crisis.
Hoe minder
hoe liever natuurlijk. Maar als het er op aan komt, zoals gisteren bij mijn oude
vader, een geoliede machine. Van vriendelijkheid, doortastendheid en aandacht. Zorg
met een grote z.
Deze week natuurlijk weer gekeken. Kan blijven kijken. Pracht van een programma. Pracht van een
presentator. Voor de draad ermee: Hello Goodbye, Joris Linssen, ik hou van
jullie. Softie die ik ben!
Geen fabeltje van La Fontaine. De realiteit. Van een
roekenkolonie en vleermuizen in een beukenwal die al jaren de rondweg om Lochem
tegenhouden. En plaatselijke politici gek maken. De kracht van de natuur. Ik
mag dat wel.
En of ik gratis ga bellen, 2 t/m 5 mei. Ik pak het aan, dat
goedmakertje van Vodafone. Al mijn telefoontjes na 5 mei haal ik naar voren. Al mijn telefoontjes tot 2 mei stel ik uit. Geen
zin om mij te bellen, 2 t/m 5 mei: in gesprek.
Mooi werk, vind ik, metselwerk. Vakwerk. Tot voor kort
tenminste. De klad zit er in. Ging het vroeger met gemak een eeuw mee, nu haalt
het vaak niet eens de helft daarvan.
Zelfs aloude ambachten beginnen
wegwerptrekjes te vertonen.
Het aantal (te) dikke kinderen
rijst de pan uit. Het aantal dementerenden groeit explosief. Het aantal
overvallen op ouderen is gestegen. Het aantal verkeersdoden voor het eerst in
10 jaar ook.
Wat de PVV kan, kan het Vlaams Belang ook. Het Meldpunt
Illegaliteit is in de lucht. Benieuwd of Di Ruppo er wel afstand van neemt.
Benieuwd ook of het Europees parlement ook nu breed verontwaardigd is. Of zou het wennen, dit soort sites?!
Ik neem kippen. 3 stuks. Moeten wel stevig aan de leg. De
Nederlander eet 185 eitjes p.p.p.j. Wij zijn met 4 Nederlanders: 740 eitjes p.j.
Voor elk van mijn kippen dus 246,6 eitjes p.j. Heb nu al medelijden met
ze. Daarom ook eitjes i.p.v. eieren.
Op een derde is het al geploeter. Halfweg kom ik echt geen letter verder meer. Muurvast als in modder.
Alle respect voor Safran Foer, mijn boek is het niet, zijn Extreem Luid & Ongelooflijk Dichtbij. Verbannen naar de plank.
Altijd fijn, mijn vrouw die, zoals net om 11.41 uur, sms’t:
bel me es. Doe ik. Natuurlijk. Vol overgave. Maar dat ze sindsdien hetzelfde berichtje nog 4 keer stuurt…
Te mooi om waar te zijn. Nawee van de Vodafone-fik.
Ik ben een keer neergestort met een F16. Opgestegen van Luchthaven
Twente. In een simulator. Over 5 jaar kan ik er echt de lucht in: burgervluchten
vanaf Enschede.
Rij ik niet meer naar, word ik gevlogen over Schiphol, Münster
of Düsseldorf.
Gisteren, met mijn vader: onderzoekochtendje Gelre-ziekenhuis.
De tijd nemende communicatieve artsen en verpleegkundigen. Stipt nagekomen afspraken.
Extra onderzoek dat direct wordt ingepland en uitgevoerd.
Het sterft uit, aardrijkskunde. Bijna geen pakket of het zit
er nog in. Sommige klassen krijgen het al niet meer. 42 jaar terug is de aftakeling
begonnen. Bij meneer De Boer, mijn aardrijkskundeleraar.
Ik mag vandaag een proefrit komen
maken. Let wel, een gratis proefrit! Bij de Makro. In de nieuwe XXL elektrische
winkelwagen. Zeg maar gerust winkeltruck. Daar trap ik mooi niet in.